با عشق تقدیم به همسر نازنینم:
بگذار جاده ها تا می توانند بروند و شب ها در پس روزهای تکراری جان بسپارند.
چه فرقی می کند پاییز امسال جاده های رنگ پریده از برگ های خشک، خلوت باشند با پر ازدحام؟
چه فرقی می کند زمستان بیاید و شهر غرق شده در برف یک شبه پیر شود، همین که تو هستی خوشبختی من در تو خلاصه می شود.
چشمان تو خورشید و آسمان من است...
مرضیه نیایش، پاییز 95
پست الکترونیک جهت سفارش آثار : ehsanemamish@gmail.com
